پایان نامه مقاله تحقیق پروژه دانشگاهی

دکتر محمد عبدی گودرزی

(پایان نامه مقطع ارشد)

(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)
چکیده:
برای مطالعه اثرات چهار جدایه قارچی متاریزیوم آنیزوپلیه به منظور کنترل بیولوژیک کنه بالغ هیالوما مارجیناتوم، تعداد ۳۹۰ کنه در گروه های ده­تایی شامل  درمان و کنترل به صورت ۳ بار تکرار مورد آزمایش قرار گرفتند. کنه­ها به صورت انفرادی به وسیله­ پنس استریل ۵-۳ ثانیه در سوسپانسیون قارچی حاوی ۱۰^۷×۴/۲، ^۹ ۱۰×۴/۲ و ۱۰^۱۱×۴/۲ کنیدیوم در هر میلی لیتر و در گروه کنترل نیز کنه ­ها در آب مقطر استریل همراه با توئین ۸۰ بدون اسپور غوطه ور شدند و به مدت ۲۰ روز مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان داد قارچ­های مورد آزمایش حدت متفاوتی داشتند. متاریزیوم آنیزوپلیه جدایه های M14 و DEMI001 به ترتیب باعث ۶/۹۶ و ۴/۷۳ درصد مرگ و میر ۲۰ روز پس از تلقیح کنه ها با ۱۰^۷×۴/۲ اسپور در هرمیلی لیتر گردیدند.  هم چنین متاریزیوم آنیزوپلیه جدایه DEMI001  باعث رشد میسلیوم­های قارچی روی ۱۰۰ درصد و متاریزیوم آنیزوپلیه جدایه M14 روی ۹۰ درصد از کنه­ ها شدند. از بین جدایه­های تحت مطالعه جدایه متاریزیوم آنیزوپلیه M14 حادترین جدایه بود، پس از آن DEMI001 سپس   IRAN437C و IRAN715C  قرار گرفتند.
فصل اول
مقدمه:
بیشترگونه های آکارین نه تنها برای انسان تاثیر زیان آوری ندارند، بلکه بسیاری از آنها به عنوان شکارچی و تجزیه کننده به مدیریت اکوسیستم کمک می کنند. به هر حال هنوز گونه های زیادی از آکارین ها هستند که هم به صورت مستقیم و هم از طریق آسیب زدن به محصولات کشاورزی و دام ها تاثیر منفی برای انسان دارند. برخی از آنها از دیدگاه پزشکی، دامپزشکی و کشاورزی به عنوان آفت مطرح می باشند[۵].
در گروه بند پایان، کنه ها مهم ترین ناقل اجرام بیماری زا محسوب می شوند.  دارای دوره زندگی طولانی بوده و مقدار زیادی از میزبان خون خواری نموده و قادرند با شرایط محیطی خود را  وفق دهند. از طریق نقل و انتقال دام به مسافت های طولانی انتشار می یابند. پاره ای از اجرام بیماری زا قادرند از طریق تخم کنه به نسل بعدی انتقال یابند.  از طرفی استراتژی های کنترل کنه ها تا حد زیادی بر اساس استفاده مکرر از سموم شیمیایی مثل سموم ارگانوفسفره و کاربامات ها است. مشکلات کنترل بند پایان انگلی حیوانات از طریق سموم شیمیائی شامل مقاومت در برابر سموم،  بقایای سموم در تولیدات دام و خطرات بهداشتی آن برای انسان و هم چنین اثرات مخرب زیست محیطی سموم شیمیائی و تداخل آنها با سموم گیاهی و صرف هزینه های ریالی و ارزی برای واردات سموم و تهیه مواد اولیه سموم می باشد که روش کنترل زیستی را دارای جایگاهی خاص و ممتاز نموده است[۱]. در سالهای اخیر کنترل زیستی انگها از جمله بند پایان به عنوان یکی از روش های جایگزین استفاده از سموم مورد استقبال تعداد کثیری از محققان انگل شناسی قرار گرفته است. مرور تحقیقات انجام شده از شروع قرن بیستم تا سال ۱۹۹۹ در مورد مقایسه اثر باکتری ها، قارچ ها، عنکبوت ها،  مورچه ها، سوسک ها، جوندگان ، پرندگان و سایر عوامل کنترل بیولوژیک بر کاهش جمعیت کنه ها نشان می دهد که مهم ترین این عوامل کنترل کننده،  برخی از قارچ ها از جمله جنس Metarhizium  می باشند[۱۲،۶]. در این راستا دسته ای از موجودات حائز اهمیت در کنترل زیستی بندپایان،  قارچ ها هستند و استفاده از قارچ ها در کنترل کنه ها در دهه های اخیر شدت بیشتری گرفته است. تا کنون در سطح جهان اثرات انتوموپاتوژنیک قارچ ها ازجمله متاریزیوم آنیزوپلیه بررسی گردیده است و تاثیر برخی از سویه های آنها بر مراحل سیر تکاملی از جمله تخم، نوزاد و بالغ برخی کنه ها تائید گردیده است] ۱۲[.
کنترل بیولوژیک دارای برخی مزایا نسبت به دیگر روش های کنترل آفات به ویژه آفت کش های شیمیائی است. این روش  برای کاربر و محیط ایمن است، پس ماند ندارد و به مراتب مقرون به صرفه تر است.  معمولا پایدار است، نیاز به اقدام مجدد و مداوم مثل چیزی که در مورد استفاده از آفت کش ها لازم است ندارد و در بسیاری موارد به راحتی اجرا می شود. مزیت دیگر این که عوامل بیولوژیکی اغلب میزبان بسیار اختصاصی دارند[۱۴].